Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η επικρατούσα θεώρηση για την πρόληψη της ανάπτυξης τροφικής αλλεργίας σε παιδιά αυξημένου κινδύνου (π.χ. παιδιά με σοβαρό έκζεμα) χαρακτηρίζονταν από την παρότρυνση προς τη μητέρα για καθυστερημένη εισαγωγή των βασικών στερεών τροφών στη διατροφή του θηλάζοντος βρέφους (π.χ. γάλα μετά τους 12 μήνες, αβγό μετά τα 2 έτη και peanut μετά τα 3 έτη).

Αμφιβολίες περί της ορθότητας μιας τέτοιας λογικής διατυπώθηκαν από τις αρχές κιόλας της χιλιετίας μας, μέσω της θεωρίας της διπλής έκθεσης σε τροφικά αλλεργιογόνα. Αυτό που ουσιαστικά υποστηρίζεται σε αυτή είναι ότι σε παιδιά με ατοπική δερματίτιδα η έκθεση στο υπεύθυνο τροφικό αλλεργιογόνο μέσω του πάσχοντος δερματικού φραγμού μπορεί να οδηγήσει σε ευαισθητοποίηση και κατόπιν σε αλλεργία τον ασθενή, ενώ αντίθετα η τακτική βρώση του μπορεί να επάγει ανοχή στο αλλεργιογόνο.

Έπρεπε ωστόσο να φθάσουμε μόλις στα 3 τελευταία χρόνια ώστε η αίσθηση να μετατραπεί σε βεβαιότητα με τα αποτελέσματα άρτια οργανωμένων μελετών (LEAP, EAT κλπ.) που επιχείρησαν να δώσουν απάντηση στο εν λόγω ερώτημα. Τα αποτελέσματα υπήρξαν ανατρεπτικά… Αυτό που φάνηκε ήταν ότι σε παιδιά υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη τροφικής αλλεργίας, τελικά, είναι η πρόδρομη (από τον 4ο – 6ο μήνα) εισαγωγή των ‘’αλλεργιογονικών’’ στερεών τροφών (σιτηρά, αβγό, γάλα, ψάρι, ξηροί καρποί) που προστατεύει το θηλάζων βρέφος και όχι η καθυστερημένη, η οποία εντέλει φαίνεται να οδηγεί σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τα συμπεράσματα αυτά ακολουθήθηκαν από εκκωφαντικές αλλαγές στις κατευθυντήριες οδηγίες των εθνικών συστημάτων υγείας σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Ασία όσον αφορά στην προτεινόμενη ηλικία ένταξης των στερεών τροφίμων στα παιδιά, με σημαντική ελάττωση των προτεινόμενων χρονικών ορίων.

Αν και ριζοσπαστική και αρκετά ενδιαφέρουσα η εν λόγω θεώρηση, οφείλει να τονιστεί ότι προ της λήψης οποιασδήποτε απόφασης εισαγωγής των παραδοσιακά αλλεργιογονικών τροφίμων σε βρέφη με έντονη ατοπική προδιάθεση, καλό είναι να προηγείται συζήτηση και κατά περίπτωση ειδική διερεύνηση από ειδικό αλλεργιολόγο. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στα παιδιά εκείνα που συγκεντρώνουν τις πλέον αυξημένες πιθανότητες για εμφάνιση αλλεργικών αντιδράσεων…